پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

حجت الاسلام احمد حیدری با نگاهی انتقادی اقدام به تحلیل برخی واکنش‌ها به مشارکت ۴۱ درصدی در انتخابات مجلس دوازدهم کرده است. همچنین علی باقری در ارتباط با اعداد و ارقام مربوط به مشارکت در انتخابات اخیر و تحلیل‌ و برداشت‌های آمار ارائه شده در این زمینه، نکاتی را متذکر شده است. هرچند نگاه جریان اصلاحات به انتخابات نگاهی در طیف ناراستی آمار تا نقد رویه ارایه امار است، اما همین نگاه هم می تواند تاکیدات و حساسیت های خاصی را برای تقویت مشارکت ،آسیب شناسی مشارکت ، راهکارهای ارتقا مشارکت و افزایش سرمایه اجتماعی، در بر داشته باشد. در ادامه بحث، بشکلی تلفیقی اقدام به ارایه نظرات این دو منتقد با گرایشات اصلاحاتی می گردد.

همزمان با اعلام نتایج بیش از ۳۵۰۰ شعبه انتخابات مجلس شورای اسلامی در تهران، رئیس ستاد انتخابات این استان از کشیده شدن انتخابات این حوزه به دور دوم خبر داد و همزمان یک فعال اصولگرا (حسین صارمی) خبر داد که از حدود ۲۰ درصدی که در تهران در انتخابات شرکت کردند، نصفشان رای باطله دادند! سوال اینجاست که چرا باید در برخی از حوزه‌های انتخابیه نظیر شهریار، قدس و ملارد که نزدیک به یک و نیم میلیون جمعیت دارد نماینده منتخب شهر با ۵۶۵۲۹ رای وارد مجلس شده و در مقابل در این حوزه ۵۴۱۹۵ رای باطله وجود داشته است که عددی بی سابقه می‌باشد! در واقع، نفر اول آرای باطله است. افرادی که به هر دلیل باید شرکت می‌کردند (در مقابل افراد معترضی که شرکت نکردند) و اعتراض خود را با رای باطله نشان داده اند. تفاوت انتخابات، مشارکت و شاخص موفقیت؛ از نفر آخرِ ۱۳۷۸ تا نفر اولِ ۱۴۰۲ چه چیزی را به رخ می‌کشد؟ جای دارد که با نگاهی آسیب شناسانه، اقدام به تحلیل و سپس چاره اندیشی واقعی در این خصوص شود.

هرچند مجلس یازدهم هم با آرای حداقلی شکل گرفت، اما اکنون رکوردهای حداقلی‌بودن هم در حال جابه‌جایی است و نفر اول تهران یک‌چهارم نفر اول دوره قبل رأی دارد و بعضی حوزه‌ها آرای باطله یا اول است یا دوم یا حتی جمع آرای سه نفر اول به اندازه نفر اول همان‌ حوزه در دوره قبل نیست؛ مانند تهران.شش منتخب مجلس دوازدهم با آراء ۵ تا ۱۱ هزار رأی و قدرت یابی جریان تندرویی که پایگاه تحلیلی خبری شعار سال در خصوص پیامدهای عملکردی آنها بارها و بارها هشدار بی پرده داده است. جریانی که نقاب ناپیدا بر چهره دارند و با برهم زدن تعادل سه رکن جمهوریت، اسلامیت و انقلابی گری،هزینه های زیادی را بر جمهوری اسلامی ایران تحمیل خواهند کرد و عاقبت کارشان هم به نظر همانند عاقبت کار خوارج شده و تکرار کننده تاریخ صدر اسلام خواهند بود.

باید به این سئوال مهم تأمل کرد که چرا این دوره از انتخابات در جدول میزان مشارکت تمام ادوار انتخابات مجلس،‌ در رده آخر نشست و حتی به نصاب دوره قبل هم دست نیافت؟بی هیچ پرده پوشی و انکاری باید پذیرفت که فضای ذهنی مردم در مقیاس کلان و بنیادین تغییراتی کرده است. ابعاد زندگی مردم طول و عمق و عرض متفاوتی یافته و به تعبیر جامعه شناسان،‌ "زیست جهان" متحولی برای مردم ظاهر شده است. اینکه این سبک زندگی چنانچه مردم تصور و احساس کنند که میان آنها و حاکمیت،‌ اشتراکات قابل اتکایی نیست طبعا به بازی های برد-برد یا به پذیرش متقابل یکدیگر روی خوش نشان نمی دهند. شاید در ریشه یابی میزان مشارکت مردم در انتخابات اخیر،‌ توجه به این عامل هم بتواند بخشی از ماجرا را روشن کند. نوین از کجا آمد و چگونه به درون خانه و ذهن ایرانیان خزید موضوعی فرعی است. نفس دگرگونی در زیست جهان ایرانی غیرقابل انکار است.